de kook-3 daagse zit erop!

Ik had alles goed geregeld. Lijstjes gemaakt boodschappen gedaan, de tasjes bestickerd en voorzien van namen, de bedankkaartjes geschreven. Ik hoefde alleen nog maar 3 dagen grote pannen rijst, kip en boontjes te maken. Woensdag 10 maart ben ik vol goede moed aan de eerste kookdag begonnen en toen ik net klaar was, op kroepoek bakken na, zat mijn gootsteen verstopt. 

Help!!!

Ik dacht nog wel, ik gebruik de plopper wel even en dan is het opgelost haha. Niets was minder waar dus riep ik naar boven naar Martijn die natuurlijk thuis werkt vanwege Corona.

We dachten nog even dat de zwanenhals losdraaien het wel zou oplossen maar ook dat lukte niet. Ontstoppingsmiddel mocht ook niet baten en alles wat we daarna uit de trukendoos hebben gehaald mislukte ook. 

Stress stress stress!
Bedrijven gebeld die al maandag konden komen. Hoe dan?? Ik stond op het punt om iedereen af te gaan bellen voor de 2 dagen erna, maar toen kwam mijn lieve papa. Die was langsgegaan bij een bedrijf en die had geregeld dat ze de dag erna zouden komen. Pffff, pak van mijn hart. De dag erna om half 12 had ik weer een werkende afvoer en na alles gesopt te hebben kon ik weer heerlijk beginnen met de 2e kookdag. Wat was ik blij en opgelucht.
De vrijdag maakte ik voor de derde keer mijn grote pannen vol met rijst, kip en boontjes. Om half 6 stond alles klaar om opgehaald te worden. Moe, voldaan en dankbaar voor iedereen die mee heeft geholpen voor het goede doel plofte ik op de bank toen de telefoon ging. 'Klopt het dat er geen boontjes bij de bestelling zitten?" hoorde ik. Ik kreeg het bloedheet en dacht alleen maar neeeeee hoe kan dat nou??

Het bleek na rondbellen ook niet te zitten bij de bestellingen van anderen en dus toen maar gauw afgesproken dat ik het zou snel mogelijk goed zou maken en een lekkere maaltijd voor ze zou bereiden. Het was helemaal geen probleem en ik moest mij geen zorgen maken. Dat was toch zo lief en fijn om te horen, maar ik vond het stiekem echt heel erg hoor.
De hele avond spookte het natuurlijk door mijn hoofd waar die boontjes waren gebleven. 

De dag erna ging de telefoon. 

 

"Monica, ik heb de boontjes gevonden!!! Ze zaten er toch wel gewoon bij.."

 

Nou, wat was ik blij zeg. We hebben er echt zo om gelachen. Het mysterie was opgelost en iedereen had lekker gegeten en ook een prachtig mooi doel gesteund. 

Eind goed al goed zullen we maar zeggen.

Ik kan jullie vertellen dat de opbrengst een prachtig bedrag is geworden van maar liefst 200 euro.
Ik heb dit afgelopen donderdag overgemaakt en vrijdag hebben ze in Indonesië ontbijtpakketten uitgedeeld aan weeskinderen en ook zijn er voedselpakketten met basisbenodigdheden uitgedeeld in Tugu Cimanggis. Een plaats in het onderdistrict cimanggis van de stad Depok op West-Java.

Ik wil jullie allemaal ontzettend bedanken voor jullie steun en donaties die nog binnenkwamen na de kookdagen. Echt zo ontzettend dankbaar voor.

Hieronder zal ik wat foto's plaatsen die ik afgelopen vrijdagavond heb ontvangen. Wat is de wereld toch eigenlijk klein. Donderdag stuur je het geld en vrijdag hebben de mensen de pakketten al ontvangen en nog geen uur later hebben we hier in Nederland de foto's alweer. Prachtig!